Z głębokim smutkiem żegnamy zmarłą w czwartek 24 listopada 2016 roku dr Danutę Berlińską, wieloletnią pracownicę Uniwersytetu Opolskiego, jego byłą rzeczniczkę prasową, wnikliwą badaczkę i cenioną wykładowczynię od początku związaną z Instytutem Socjologii, ,szanowaną i lubianą Koleżankę.
Pamiętając Danutę Berlińską jako osobę zawsze otwartą na innych, pogodną i serdeczną łączymy się w bólu z Jej Rodziną i Najbliższymi.
Dyrekcja i Pracownicy Instytutu Socjologii
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 2 grudnia o godz.13 na cmentarzu Opole – Półwieś, Nowa Kaplica.
Danuta Berlińska pochodziła z Inowrocławia. Studiowała socjologię na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie obroniła pracę magisterską pt. „Znaczenie poznańskiego ośrodka socjologicznego w socjologii polskiej okresu międzywojennego” pod kierunkiem prof. Zygmunta Dulczewskiego. Od końca lat siedemdziesiątych związana z Opolem, gdzie podjęła pracę w Instytucie Śląskim. Prowadziła tam badania na temat zróżnicowania kulturowego regionu.
Od przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku badała procesy instytucjonalizacji mniejszości niemieckiej na Śląsku Opolskim. W roku 1998 obroniła pracę doktorską pt. „Mniejszość niemiecka na Śląsku Opolskim w poszukiwaniu tożsamości” pod kierunkiem prof. Andrzeja Saksona w Instytucie Zachodnim w Poznaniu. Rok później dołączyła do zespołu socjologów na Uniwersytecie Opolskim, pracując w Instytucie Nauk Społecznych, Instytucie Filozofii i Socjologii, a od 2007 roku w Instytucie Socjologii.
Jej znajomość problematyki mniejszości niemieckiej zaowocowała powołaniem Jej na pełnomocnika wojewody opolskiego ds. Mniejszości Niemieckiej. Była osobą niezwykle zaangażowaną społecznie. W latach osiemdziesiątych działała w podziemnej „Solidarności”, w dziewięćdziesiątych skutecznie organizowała protesty przeciw planowanej likwidacji województwa opolskiego.
Na Uniwersytecie Opolskim angażowała się nie tylko w badania naukowe i pracę dydaktyczną – w latach 2006–2008 była rzecznikiem Rektora. W pracach Instytutu Socjologii brała czynny udział w spotkaniach Rady Programowej, między innymi aktywnie współtworząc programy studiów. Jako koleżanka i nauczycielka zawsze znajdowała czas, by pomóc, zachęcić do pracy i naukowych poszukiwań, była jednocześnie krytyczna i życzliwa.
Jako naukowiec opublikowała wiele wartościowych, znamiennych pozycji. Bez jej publikacji trudno sobie wyobrazić badanie kwestii związanych z funkcjonowaniem społeczności niemieckiej w Polsce po 1989 roku. Do najważniejszych publikacji należą:
Społeczne uwarunkowania ruchu mniejszości niemieckiej na Śląsku Opolskim (próba diagnozy w świetle badań socjologicznych), Opole 1989.
Mniejszość Niemiecka w Polsce w poszukiwaniu tożsamości, Opole 1999.
Polska jako państwo narodowe. Historia i pamięć, Warszawa-Opole 2008 (wraz z Piotrem Madajczykiem).
Niemcy w województwie opolskim w 2010 roku. Pytania i odpowiedzi, Gliwice-Opole 2011.